Legjendari ARBEN MINGA!!!

Mand Tironci · **Postuar:** e enjte 01/02/2007 02:36

Kjo teme hapet per te majt gjall kujtimin e te modhit BEN MINGA!!! Jeni te ftuar te gjith te leni mbresat dhe kujtimet e tuja mbi Legjenden Bardheblu...

Arben Minga, legjenda prehet nÃ« Panteonin e futbollit
Nga Bledar Kuka

Arben Minga ka ndÃ«rruar jetÃ« pas njÃ« sÃ«mundjeje tÃ« rÃ«ndÃ«. Ish-futbollisti i shquar i kombÃ«tares shqiptare dhe TiranÃ«s (ish-17 NÃ«ntori), u shua pasi lÃ«ngoi pÃ«r njÃ« kohÃ« tÃ« gjatÃ« nga kanceri nÃ« pankreas. Ai u nda prej tÃ« dashurve tÃ« tij nÃ« orÃ«n 05.00 tÃ« mÃ«ngjesit sipas kohÃ«s sÃ« ShqipÃ«risÃ«, ndÃ«rsa mjekÃ«t i kishin prerÃ« edhe ilaÃ§et nÃ« momentet kur u kuptua se nuk kishte shpresa. Tani, Tirana ka njÃ« legjendÃ« mÃ« pak dhe po ashtu futbolli shqiptar ka humbur njÃ« nga lojtarÃ«t e tij mÃ« tÃ« spikatur. Beni jetoi pak, vetÃ«m 48 vjet (1959-2007), por tifozÃ«t bardheblu (nÃ« veÃ§anti) kanÃ« pÃ«rjetuar kÃ«naqÃ«si tÃ« mÃ«dha prej lojÃ«s sÃ« tij ku, nÃ« repartin e sulmit, kishte formuar binomin e paharrueshÃ«m me Agustin KolÃ«n.

Minga i pÃ«rket njÃ«rit prej brezave tÃ« artÃ« tÃ« futbollit tÃ« TiranÃ«s, atij tÃ« viteve 80-tÃ«, ndonÃ«se ai e vazhdoi karrierÃ«n edhe nÃ« vitet 90-tÃ«. Me ardhjen e tij, tÃ« KolÃ«s, MuÃ§Ã«s, Hodjes, Litit etj. dhe me praninÃ« e Sulejman MemÃ«s, Millan BaÃ§it apo Bedri Omurit, 17 NÃ«ntori i asaj kohe njohu suksese tÃ« mÃ«dha, me titujt kampionÃ« mÃ« 1982, 1985, 1988 e 1989 dhe me kupat e ShqipÃ«risÃ« mÃ« 1983, 1984 dhe 1986. Gjithashtu, Tirana u bÃ« i vetmi ekip shqiptar qÃ« arriti tÃ« kalonte disa herÃ« turin e parÃ« tÃ« kupave tÃ« EuropÃ«s, si mÃ« 1982 ndaj Linfield-it irlandezoverior, 1986 ndaj Dinamos sÃ« Bukureshtit, 1988 ndaj Hamrun Spartansit maltez dhe 1989 ndaj Sliema Ã‹anderers-it po malteze. Minga luajti nÃ« plot 18 ndeshje dhe shÃ«noi 3 gola, nga tÃ« cilat 2 nÃ« KupÃ«n e KampionÃ«ve dhe njÃ« nÃ« KupÃ«n e Kupave.

Karriera e tij nÃ« kombÃ«tare ishte, gjithashtu, shumÃ« e gjatÃ«, pÃ«r kohÃ«n nÃ« tÃ« cilÃ«n ai luajti. Me 28 ndeshjet e zhvilluara pÃ«r kuqezinjtÃ« (2 gola tÃ« shÃ«nuar), Minga ishte pÃ«r disa kohÃ« rekordmeni i takimeve. Ai ka qenÃ« i pranishÃ«m nÃ« fitoren 2-0 ndaj BelgjikÃ«s, ku ka shÃ«nuar edhe golin e dytÃ«, apo nÃ« barazimin 2-2 nÃ« PoloniÃ« mÃ« 1984. NjÃ« sukses i madh pÃ«r tÃ« ka qenÃ« titulli i kampionit tÃ« Ballkanit mÃ« 1978, me ShqipÃ«rinÃ« U21 (Shpresat), nÃ« fitoren e madhe 7-1 ndaj ShpresÃ«s rumune, pasi ishin mundur 1-3 nÃ« Rumani. BashkÃ« me titullin kampion Ballkani pÃ«r kombÃ«taren A (mÃ« 1946), ky titull i Shpresave mbetet njÃ« nga triumfet mÃ« tÃ« mÃ«dhenj (dhe tÃ« rrallÃ«) tÃ« futbollit shqiptar.

NÃ« kuadÃ«r tÃ« TiranÃ«s, ai ka dalÃ« nÃ« finalen e KupÃ«s Ballkanike mÃ« 1983, pas eliminimit tÃ« LarisÃ«s greke (1-3, 3-0), ndÃ«rsa kupÃ«n ia mori skuadra bullgare, Beroe e Stara ZagorÃ«s (0-3, 1-3).

Me hapjen e kufijve mÃ« 1990, Minga provoi karrierÃ«n jashtÃ« vendit, ndonÃ«se ishte nÃ« njÃ« moshÃ« jo tÃ« re, tashmÃ« 32 vjeÃ§. Ai luajti nÃ« Rumani pÃ«r disa kohÃ«, ndÃ«rsa mÃ« pas u kthye sÃ«rish te skuadra e tij e zemrÃ«s, Tirana, duke dalÃ« kampion mÃ« 1995 dhe 1996 dhe duke fituar KupÃ«n e ShqipÃ«risÃ« mÃ« 1996. Me 6 tituj kampion dhe 4 kupa ai Ã«shtÃ« njÃ« nga futbollistÃ«t me mÃ« shumÃ« suksese nÃ« topkÃ«mbÃ«n shqiptare. Ish-sulmuesi i fuqishÃ«m ka qenÃ« edhe anÃ«tar i kryesisÃ« sÃ« klubit si dhe kandidat pÃ«r tâ€™u bÃ«rÃ« sekretar i klubit Tirana, kur mÃ« 1999 garoi sÃ« bashku me Sulejman MemÃ«n dhe Agustin KolÃ«n. Mema fitoi, duke zÃ«nÃ« vendin e lÃ«nÃ« bosh nga Millan BaÃ§i.

MÃ« 1999 (fillim i shkurtit), Minga u caktua si trajner i skuadrÃ«s sÃ« pozitÃ«s nÃ« ndeshjen e futbollit mes politikanÃ«ve (pozitÃ«-opozitÃ«). Pozita nÃ« atÃ« kohÃ« ishte krahu i majtÃ« dhe Minga hoqi shumÃ« pÃ«r tÃ« plotÃ«suar formacionin, tÃ« paktÃ«n sipas agjencisÃ« â€œEnterâ€

Mand Tironci · **Postuar:** e enjte 01/02/2007 06:27

Edhe ky i Albania-Soccer e paska bo nji artikull te bukur...

Speciale pÃ«rkujtimore pÃ«r futbollistin e TiranÃ«s dhe skuadrÃ«s pÃ«rfaqÃ«suese Arben Minga

Pas njÃ« sÃ«mundje disavjeÃ§are Ã«shtÃ« ndarÃ« nga jeta, futbollisti, kapiteni, shoku, miku, i mirÃ«njohur Arben Minga

Vite mÃ« pare tek shikoja dhe ndiqja me plot pasion emisionin sportiv tÃ« orÃ«ve tÃ« vona nÃ« televizionin Italian, â€œDomenica Sportâ€

Mand Tironci · **Postuar:** e enjte 01/02/2007 06:50

Sulejman Mema: â€œArben Minga ka qenÃ« njÃ« nga personat mÃ« tÃ« mirÃ« tÃ« TiranÃ«s. Ka qÃ«nÃ« njÃ« nga futbollistÃ«t mÃ« tÃ« mÃ«dhenj qÃ« ka pasur ShqipÃ«ria, kÃ«tÃ« nuk e them tani pas humbjes sÃ« tij, por unÃ« si Sulejman kÃ«shtu e kam njohur. Dhe kÃ«shtu do ta mbaj mend pÃ«rherÃ« MingÃ«n. Ka qenÃ« personi me zemrÃ«n mÃ« tÃ« madhe qÃ« unÃ« kam njohur. Kemi humbur njÃ« shok me tÃ« vÃ«rtetÃ« nga mÃ« tÃ« mirÃ«t, njÃ« njeri shumÃ« dashamirÃ«s dhe shumÃ« i Ã§iltÃ«râ€

Mand Tironci · **Postuar:** e enjte 01/02/2007 16:09

Arben Minga, legjenda që u shua para kohe
Bashkim Tufa

Lajmi i kobshëm erdhi nga përtej oqeanit. Arben Minga, futbollisti i shquar i Tiranës dhe i kombëtares, ky kolos i futbollit shqiptar, në orët e para të së mërkurës së 31 janarit, i ka dhënë lamtumirën e parakohshme jetës së tij, familjes, miqve, shokëve, por edhe atyre mijëra e mijëra sportdashësve, të cilët e kanë brohoritur për vite e vite në fushat e blerta të futbollit...

Jeta e njeriut, çuditërisht, përngjan me qiriun. Dihet vetëm se kur ndizet, pra ditëlindja, e cila mbahet mend dhe festohet vit pas viti, apo në përvjetorë të ndryshëm. Me kalimin e kohës, flaka e qiriut, herë plot shkëlqim dhe herë e zbehtë, me nuanca ngjyrash krejt individuale, dalëngadalë vjen e venitet e venitet, derisa shuhet fare... Këtë fund të pashmangshëm, edhe pse jemi në mijëvjeçarin e tretë të njerëzimit, askush nuk e di se kur do t'i ndodhë. Dikush, këtë ndarje nga jeta, nga shoqëria, e ka më të parakohshme dhe më të papritur, çka e bën dhimbjen edhe më të madhe...

Në një gjendje të rëndë shëndetësore, çastet e këtij fundi të parakohshëm ka përjetuar në këto ditë në qytetin e vogël të Uindsorit në Kanadanë e largët edhe një prej figurave më të mëdha të futbollit shqiptar, kolosi Arben Minga, për aftësitë dhe bëmat e të cilit sot këndohet, duke e veshur figurën e tij me madhështinë dhe ndriçimin e një legjende të ekipit të Tiranës.

Edhe pse miqtë dhe shokët e tij e dinin se Beni i tyre prej gati dy vitesh po përleshej ashpër me sëmundjen e rëndë, përsëri rrinin me veshët ngritur, me shpresën dhe besimin për të mësuar se ai, me fizikun e fuqishëm, me karakterin e tij të paepur, do t'ia arrinte ta mposhtte dhe ta vinte përfund të keqen e pashërueshme. Por ja që nuk ishte thënë. Jeta nuk e përjashtoi dhe nuk e fali nga rregulli i saj universal edhe Arbenin tonë, i cili edhe pse ende nuk i ka mbushur të 48 vitet, i dha lamtumirën e parakohshme jetës së tij, bashkëshortes, basketbollistes së shquar Nora Goxhi, dy djemve, Gridit 15 vjeçar dhe Jornit 5 vjeç, nënës dhe motrave në Tiranë, të dashurve të tjerë të farefisit dhe miqve, që iu gjendën gjithnjë pranë fizikisht dhe moralisht.

Për njerëzit që i njeh mirë, duket sikur e ke më të lehtë të shkruash, por nuk është kështu. Ngjarjet e shumta, kujtimet, të ngatërrohen njëra me tjetrën dhe befas nuk di kë të përzgjedhësh më parë për të treguar. Ta nisim me atë gol fantastik e të shkëlqyer ndaj Belgjikës, që edhe pse është kthyer në një emblemë për futbollin shqiptar? Sërish na duket fare pak për ta identifikuar vetëm me të këtë futbollist të madh. Ta nis me lojërat ndaj Spanjës së Butragenjos apo Polonisë së Bonjekut? Përsëri na duket e pamjaftueshme për këtë lojtar, i cili ka veshur në 28 ndeshje fanellën kuqezi, madje ka arritur të mbajë në krah edhe shiritin e kapitenit të kombëtares. Të tregojmë për ato lojëra aq të bukura dhe dinjitoze ndaj Dinamos së Bukureshtit, Goteborgut apo Bajernit të Mynihut? Të rrëfejmë për gëzimin e pamatë të djaloshit të ri Minga, kur varte për herë të parë në qafë medaljen e kampionit të Shqipërisë në vitin 1982? Nuk na duket e mjaftueshme, pasi ai do ta përsëriste këtë rit edhe 5 herë të tjera në vitet pasardhës, ku secili prej tyre mbart mbresa dhe emocione të veçanta nga njëri tjetri, për Benin dhe shokët e tij të ekipit...

Si të gjithë fëmijët, edhe Arbenin, i lindur në Tiranë në një familje me origjinë korçare, e rrëmbeu pasioni për sportin që në moshë fare të re. Por ndryshe nga mjaft moshatarë, edhe pse ishte shumë shtatlartë, ai për çudi zgjodhi futbollin, si sportin e tij të zemrës. Mësimet e para të futbollit i mori në klasat sportive të shkollës "Alqi Kondi" nga mësuesi Robert Roshi. Pas katër vitesh kaloi menjëherë me ekipin e të rinjve të Tiranës, për të rënë në duart e Fatmir Frashërit. Ky i fundit, i njohur për idetë dhe simpatinë ndaj futbollit anglez, duke parë aftësitë, cilësitë dhe karakterin e Mingës, "ia mori shpirtin" me stërvitje djaloshit të ri. Mirëpo që të dy kishin rënë në "dashuri" me njëri tjetrin. Fjala dhe këshillat e Frashërit ishin ligj për Benin, i cili po hidhte hapat e parë në futbollin e vërtetë. Talenti i këtij të riu shtatlartë nuk kishte se si të mos vihej re. Me rekomandimin e Frashërit, trajner i asaj kohe i 17 Nëntorit, siç quhej në ato vite Tirana, Zyber Konçi, e afron Mingën pranë ekipit të të rriturve, si një ndër të rinjtë me perspektivë, për të përfituar privilegjet e rastit. "Në vitin 1977, kur kam shkuar te Tirana, kujton mesfushori Sulejman Mema, një bashkëlojtar dhe më pas edhe trajner i personazhit tonë, e kam gjetur Mingën në ekipin e të rriturve. Madje ai kishte nisur të luante herë pas here si zëvendësues. Edhe pse ishte fare i ri, vetëm 18 vjeç, me thënë të drejtën, ai më habiste me lojën e tij. Sulmues aq shtatlartë nuk kishte në futbollin shqiptar, por ajo të linte më tepër përshtypje, ishte lufta sportive që bënte ai djalosh i ri. Vraponte gjatë gjithë kohës dhe nuk i hapte rrugë askujt. Nuk i bënte syri dritë dhe nuk impresionohej, edhe pse luante kundër emrave të shquar të Tiranës në ato vite, si Dhalesi me shokë. Gati, gati, të gjithë kishin frikë të dyluftonin dhe përplaseshin me të," të thotë Mema.

Fati e deshi, që pas Konçit, trajner i ekipit të të rriturve të Tiranës të caktohej Fatmir Frashëri. "Ã‡ifti" Frashëri Minga u bashkua sërish, për të vazhduar një punë të nisur që në ekipin e të rinjve. Kritikat, qoftë shoqërore, por edhe të shtypit sportiv të kohës, pse Frashëri aktivizonte një sulmues të tillë shtatlartë si Minga, ishin të shumta. Por ato binin në vesh të shurdhër, Frashëri me kokëfortësi vazhdonte të tijën. Por edhe Minga, ashtu me ngadalë, nisi ta justifikojë besimin e trajnerit dhe të fitonte simpatinë e sportdashësve. "Arbeni ishte shembulli i një sportisti të vërtetë, serioz dhe shumë punëtor. Nga goja e tij kurrë nuk kam dëgjuar të thotë "u lodha". Ai ishte i pari në çdo ushtrim dhe mjaft i sakrificës në lojë për ekipin dhe shokët. Mbi të gjitha, do të thosha se Beni ishte edhe një njeri i mirë, mjaft i respektueshëm dhe mirënjohës, cilësi këto, që rrallë i gjen të gjitha të mbledhura së bashku tek njerëzit. E kam takuar kohët e fundit kur erdhi në Shqipëri. Më erdhi keq që ishte pak i dobësuar, por për mua pak rëndësi kishte, unë mbaj mend Mingën 20 vjeçar, të fortë dhe të fuqishëm", kujton me zë të dredhur, pa e fshehur keqardhjen për të, ish trajneri Fatmir Frashëri.

Ndërkaq, në fundin e viteve '70 dhe fillimin e viteve '80, te Tirana, njëri pas tjetrit vjen një grup futbollistësh të rinj dhe të talentuar. Po përgatitej një tjetër "revolucion" bardheblu pas atij të viteve '60 '70. Një prej tyre do të ishte edhe i riu Minga. Ai do të rrethohej dhe mbështetej në lojën e tij fuqishme nga Mema, Muça, Kola, Baçi, Naçi, Bimo, Liti, Hodja, pa i përmendur të gjithë, të cilët, së bashku do të formonin një ansambël të shkëlqyer, që do të bënte "ligjin" në futbollin shqiptar. Asokohe, për shkaqe shëndetësore, do të largohej nga Tirana trajneri Frashëri dhe në vend të tij do të rikthehej Enver Shehu. Nën drejtimin e tij, Minga do të kishte kulmin e karrierës së tij, do të shpërthente. Do të fitonte titullin e parë të kampionit më 1982, ndërkohë që dy vite më parë, trajneri Konçi do ta thërriste në ekipin kombëtar për t'i besuar fanellën kuqezi në një ndeshje ndaj Finlandës. Këto suksese, në vazhdim do ta pasuronin më tej biografinë sportive të këtij futbollisti. Gjoksi i djaloshit të fuqishëm, vit pas viti do të stolisej nga medaljet e shumta të trofeve të fituara. Tirana, apo 17 Nëntori i atyre viteve, gati gati do të identifikohej me sulmuesin shtatlartë Minga, të cilin kundërshtarët e kishin thuajse të pamundur ta përballonin. Ata që kanë arritur ta shikojnë Arbenin në fushat e blerta, besojmë se e kujtojnë se sa e vështirë ka qenë për mbrojtësit e ekipeve rivale t'ia shkëpusnin topin nga këmbët këtij gjiganti. Për t'u përplasur me të as që bëhej fjalë, mjerë ai futbollist që i hynte kësaj aventure, pasi në çdo rast do të dilte i humbur, në mos i dëmtuar. Madje nuk do të gabojmë aspak, nëse do të shprehemi se Minga me lojën e tij do të ishte sulmuesi modern i avancuar i kohëve të sotme. Ai ishte pararendësi, shembulli më i mirë në futbollin shqiptar, për vlerat dhe domosdoshmërinë e sulmuesve shtatlartë në ekipet tona.

Por vlerat dhe bëmat e Arben Mingës i kishin kapërcyer edhe kufijtë e Shqipërisë, qoftë në radhët e kombëtares, por edhe me Tiranën, në ndeshjet për kupat e Europës. Rumunëve të Dinamos së Bukureshtit u kishte mbetur gozhdë dhe nuk e harronin kollaj eliminimin nga Tirana për Kupën e Kampioneve. Loja aq produktive e sulmuesit shtatlartë bardheblu atyre u kishte mbetur në mendje. Në vitin 1991 ata kërkojnë dhe ia arrijnë ta bëjnë të tyrin Mingën. Por sulmuesi shtatlartë nuk arrin të përshtatet me lojën e Dinamos, drejtuesit e të cilit mendojnë ta huazojnë në ekipin e Brashovës. Aty ai gjen edhe dy bashkatdhetarë, Bozhiqin dhe Canajn, duke formuar kështu "koloninë" shqiptare të Brashovës. Minga luan edhe dy sezone të tjerë në Rumani me ekipe të tjera të këtij vendi. Befas e kupton se mosha bën të vetën dhe në prag ishte koha për t'i thënë "Mjaft" futbollit. Vendos që të kthehet në atdhe, pranë ekipit të tij të zemrës, Tiranës, që e rriti dhe e burrëroi. Rikthehet te bardheblutë dhe trajner gjen shokun e tij, Sulejman Memën. Shumë prej bashkëlojtarëve të tij i kishin thënë me kohë lamtumirë futbollit. Por Arbeni ishte profesionist, kishte përvojë dhe forcat fizike nuk do t'i mungonin për të përballuar fushën e blertë. Do të luante edhe dy sezone, do të fitonte dy tituj kampioni, për t'i dhënë fund karrierës së tij të pasur sportive, me triumfin e kampionatit të 57 të kombëtar të futbollit...

Tani, si të gjithë njerëzit, Arben Minga do t'i kushtohej jetës së përditshme, profesionit të tij të merceologut dhe jetës familjare. Aty, te Tirana, disa vite më parë, ai ishte njohur dhe kishte lidhur jetën bashkëshortore me basketbollisten e njohur Nora Goxhi, e cila i kishte dhuruar edhe një djalë, Gridin, që tani do ta ndiente më tëpër ngrohtësinë të atit, që do të kishte më tepër kohë për t'u marrë me të. Për disa vite punoi pranë pikës doganore të Rinasit, çka u kthye edhe si një pikë takimi për shokët e tij, futbollistët, që lëviznin nga njeri vend në tjetrin. Por fati e solli që pikërisht pas një dekade, familja Minga të emigronte përsëri. Në kërkim të një jete më të mirë, Arbeni, së bashku me Norën dhe Gridin, ashtu si edhe mjaft bashkatdhetarë të tij, iu drejtuan Kanadasë së largët. U vendos në qytetin e Uindsorit, fare pranë Detroitit, ku lulëzon industria e prodhimit të makinave. Kuptohet, si kudo, fillimi ishte i vështirë, por Beni arriti të akomodohet mjaft shpejt me Kanadanë, jetën e emigrantit, edhe për faktin se atje gjeti një komunitet shqiptarësh prej afro 3000 vetash, shumë prej të cilëve e njihnin këtë futbollist të shquar. Atje lindi edhe Jordi, djali i dytë i tij. Por nuk ishte thënë që kjo lumturi, kjo jetë familjare të vazhdonte gjatë. Para dy vitesh, sëmundja e rëndë i pushtoi shtatin edhe këtij kolosi. As bisturia e kirurgëve, as fjala e fundit e teknologjisë mjekësore, nuk arriti t'ia shkulte të keqen këtij njeriu kaq të paepur, të qeshur dhe miqësor.

Në orët e para të agimit të së mërkurës së 31 janarit, zemra e Arben Mingës, e këtij mjeshtri të futbollit shqiptar, pushoi së rrahuri... Tiranës, futbollit tonë kombëtar, tani do t'i mungojë në apel edhe një legjendë, Arben Minga...

"Pasaporta" sportive e Arben Mingës
Emri: Arben
Mbiemri: Minga
Datëlindja: 13.3.1959
Vendlindja: Tiranë
Shtatlartësia: 1.88 m
Debutimi si titullar: 17 Nëntori Shkëndija 3 0 (20.11.77)
Goli i parë: 17 Nëntori Luftëtari 3 1 (2.4.77)
Goli i fundit: 17 Nëntori Partizani 2 0 (24.2.96)
Ndeshje me kombëtaren e Shqipërisë: 28, 2 gola

Tituj të fituar
Kampion i Shqipërisë: 6 herë ('82, '85, '88, '89, '95, 96')
Fitues i Kupës së Shqipërisë: 5 herë ('77, '83, '84, '86, '96)
Golashënuesi më i mirë i Shqipërisë: Në sezonin '84 '85 (me 13 gola) së bashku me Faslli Fakjen e Vllaznisë.

Karriera sportive në vite
Sezone Skuadra Nd. Gola.
1977 78 17 Nëntori 9 1
1978 79 17 Nëntori 15 3
1979 80 17 Nëntori 12 1
1980 81 17 Nëntori 19 3
1981 82 17 Nëntori 13 3
1992 83 17 nëntori 16 3
1983 84 17 nëntori 21 8
1984 85 17 Nëntori 23 13
1985 86 17 Nëntori 26 16
1986 87 17 Nëntori 23 11
1987 88 17 Nëntori 26 16
1988 89 17 Nëntori 32 9
1990 90 17 Nëntori 28 6
1990 91 17 Nëntori 38 3
1991 92 Aktivizohet me FC Brashov (Rumani)
1992 93 Aktivizohet me Dacia Unirea Braila (Rumani)
1993 94 Aktivizohet me Dacia Unirea Braila (Rumani)
1994 95 Tirana 24 2
1995 96 Tirana 31 0

Tironci Bardheblu · **Postuar:** e premte 02/02/2007 02:39

RrÃ«fimi i fundit i Arben Minges

Nga Ergis Tafalla

(Interviste) - NjÃ«lloj sikur tÃ« ishte shÃ«ruar plotÃ«sisht e tÃ« kishte hedhur tutje atÃ« sÃ«mundje qÃ« dje i mori edhe frymarrjen e fundit, apo thjeshtÃ« duke u munduar tÃ« fshehte dhimbjen qÃ« e bluante pÃ«rbrenda, legjenda e skuadrÃ«s sÃ« TiranÃ«s dhe pÃ«rfaqÃ«sueses, Arben Minga, nÃ« verÃ«n e vitit 2005 ka bÃ«rÃ« vizitÃ«n e parafundit nÃ« ShqipÃ«ri. Teksa ishte nÃ« shoqÃ«rinÃ« e dy profesorÃ«ve tÃ« nderuar, Shyqyri Rreli dhe Ismail Demneri, duke konsumuar njÃ« kafe mes bisedash, Minga me mirÃ«sjelljen qÃ« e karakterizonte pranoi tÃ« jepte pÃ«r â€œPanorama Sportâ€

Bardh&BLU · **Postuar:** e enjte 01/03/2007 22:51

Linku ku mund te download dhe shikoni frangment nga ddokumentari i transmetuar ne Canada per Arben Mingen.
falenderojme autorin e ketij reportazhi, tifozin e Tirones Z. ARBEN TAFILI qe e beri te mundur ate exluzivisht per Klubin ZEBRA.

http://www.megaupload.com/?d=Z332ZHZ3

16_Gusht · **Postuar:** e premte 02/03/2007 00:39

O lale nuk hapet mer kjo si i bohet? Taksirat vreje iher mos ka na i difekt. Na bzoj kur t'rregullohet.

***R*O*D*I*** · **Postuar:** e premte 02/03/2007 04:49

cuna... programi i transmetuar ne kanada per Benin mund te gjendet ketu:

http://www.pasqyra.ca/

klikoni tek emisioni i dates 10 shkurt.

Bardh&BLU · **Postuar:** e premte 02/03/2007 13:50

tironsi_tr shkroi:

O lale nuk hapet mer kjo si i bohet? Taksirat vreje iher mos ka na i difekt. Na bzoj kur t'rregullohet.

Provoje ketu:

http://rapidshare.com/files/19008360/A.Minga.wmv.html

16_Gusht · **Postuar:** e hënë 12/03/2007 09:33

Lamtumirë Beni!

Beni ynë i shtrenjtë!
Nuk e kisha menduar kurrë se do vinte një ditë që do të përcillnim për në banesën e fundit, që do të ndaheshim nga ti, që do të ndaheshe nga jeta ime, nga djemtë tanë. Jo Beni, ti nuk kishe as moshën dhe as fizikun për të ikur nga ne. Ti dukeshe i përjetshëm dhe ne të gjithë këtë dëshironim.

U larguam nga vendi ynë, nga të dashurit tanë, me ëndrrën e madhe të një jete më të mirë. Kur u nisëm i morëm parasysh gjithë vështirësitë që do hasnim dhe ecëm drejt të panjohurës me guxim, kryesisht tëndin, për të jetuar dhe jo për të vdekur, por fati nuk ishte me ne. Ai u vu kundër teje dhe të largoi nga gjiri ynë. U sëmure nga ajo sëmundje që pothuajse askush nuk ka shpëtuar. Nga ne të gjithë, por edhe nga miqtë tanë t'u bënë të gjitha kurat e mundshme, të gjitha shërbimet, por pa dobi - fundi ishte shkruar!
Beni, ti je hero, sepse edhe duke e ditur fundin e pashmangshëm, qëndrove me guxim burrërisht, nuk u ligështove asnjëherë, nuk re moralisht dhe luftove deri në fund me optimizëm për jetën.
Ti vdiqe në dhe të huaj, larg vendit tënd, ku nuk ta njihnin famën dhe lavdinë dhe jo në atdhe, ku shokët dhe miqtë të lartësonin edhe për mirësinë e dashurinë që rrezatoje. Prandaj do mbetesh në kujtimin e tyre si model i sportistit dhe njeriut shembullor.
Nuk ma thotë goja fjalën lamtumirë për jetë, por jam e detyruar, sepse me fatin nuk mund të luftohet. Ti po ikën, por me mua, me djemtë, me nënën e motrat e tua dhe njerëzit e shumtë që të kanë dashur, do jesh përherë.
Dheu të qoftë i lehtë. Lamtumirë!

*Fjala që ka mbajtur bashkëshortja e futbollistit të njohur, Arben Minga, në ceremoninë mortore, në Kanada.

Falënderim

Ndarja e parakohshme e bashkëshortit dhe babait tonë të shtrenjtë nga jeta, pikëlloi të gjithë ata që e njihnin Benin dhe kontributin e tij në futbollin shqiptar.
Nderimet përcjellëse që iu bënë nga Presidenti i Republikës, FSHF-ja, Klubi Tirana dhe, mbi të gjitha, nga sportdashësit e miqtë e tij të shumtë, na emocionojnë dhe na nderojnë në përballimin e kësaj dhimbjeje të jashtëzakonshme neve si familje dhe shokët e tij të fushës së gjelbër.
Me këtë rast u lutemi të gjithëve të pranojnë falënderimet tona më të sinqerta.

Bashkëshortja, Nora Minga dhe djemtë Gridi dhe Joni

Njohja dhe jeta e Nora Goxhit me Arben Mingën

Dashuria që lidhi dy yjet e sportit shqiptar

Të dy shkëlqenin tek "17 Nëntori". Ajo ishte një gjatoshe e re dhe e bukur, që i linte gojëhapur trajnerët e basketbollit. Ndërsa ai, një djalë gjashtë vjet më i madh, që ishte pozicionuar mirë po në të njëjtin klub, por që sot mban emrin "Tirana". Njohja e tyre kishte filluar që shkollën e mjeshtërisë sportive në Tiranë, por që do t'i afronte më shumë pas përfundimit të institutit "Vojo Kushi". "Për një kohë të gjatë ne të dy kemi qenë sportistë të Klubit Tirana dhe një moment të caktuar u lidhëm për të qenë shokë jete, lidhje kjo që qëndroi njësoj e fuqishme gjatë jetës sonë bashkëshortore", kujton për lidhjen e tyre Nora, në një ditë të dhimbshme si kjo, kur shoku i saj i jetës prej një muaji nuk jeton më.
Megjithëse kanë kaluar vite, njerëzit e kujtojnë me nostalgji lidhjen e tyre që bëri bujë, jo vetëm se ata ishin kthyer në idhuj të tifozëve të kryeqytetit, por dhe se ishin një nga çiftet më të bukura në botën e sportit. Një bashkëjetesë e vështirë, po të mendohet nga lëvizjet e shumta, emocionet e ndeshjeve nga të dyja palët, mungesat në familje, por që nga ana tjetër bënte edhe më të fortë dashurinë dhe respektin mes tyre. 16 vjet më parë çifti iu gëzua edhe lindjes së dalit të parë, Gridit, ngjarje që përshkruhet plot emocione edhe nga Nora. Ndërsa vitet 1999-2000 e gjetën Benin dhe Norën në Kanadanë e largët, ku edhe sollën në jetë Jonin, djalin e dytë të tyre.
Për Nora Goxhin, Arben Minga nuk ka qenë thjesht një bashkëshort, nuk ka qenë thjesht babai i fëmijëve të saj. Për të ai ka qenë edhe një udhërrëfyes dhe zgjidhës situatash nga më të ndryshmet. "Mendoj se bujaria, çiltërsia, dashuria për familjen dhe shokët, ndershmëria dhe optimizmi që e karakterizonte janë disa nga cilësitë më të mira të Benit, çka vështirë se mund t'i harroj". Kështu e identifikon bashkëshortin e saj, Nora Goxhi. Në një speciale të gazetës "Tirana Observer", '50 çiftet më të bukura të viteve 70-80', gjatë muajit të kaluar nuk kanë munguar edhe emrat e Arben Mingës dhe Nora Goxhit, si një ndër çiftet më simpatikë të kohës.

Kush është bashkëshortja e Arben Mingës, Nora Goxhi

Nora Goxhi ka lindur në Tiranë, më 8 shkurt të 1965-s. Që në moshë fare të re ajo u aktivizua me skuadrën e të rinjve të "17 Nëntorit" (sot Tirana) në basketboll. Suksesi më i madh i saj në arenën ndërkombëtare ka qenë pjesëmarrja në Lojërat e 10-ta Mesdhetare të Latakias (Siri, 1987) me ekipin kombëtar. Asokohe basketbollistet tona merrnin medaljen e artë, duke lënë pas me radhë Turqinë (88-52), Sirinë (90-46) dhe Libanin (119-70). Protagoniste të këtij grupi të suksesshëm ishin Xhiljola Avdullaj, Edra Alibegaj, Miranda Ã‡uka, Klodeta Dibra, Lumturi Hoxha, Dita Jaçj, Fiorentina Mitku, Pjereta Sadushi dhe Nora Goxhi, me trajnerë Bashkim Milon dhe Kujtim Kasmin. Por përveç kësaj, Nora Goxhi ka fituar disa herë kampionatin kombëtar me "17 Nëntorin" dhe Kupën e Shqipërisë.

Emri - Arben
Mbiemri - Minga
Datëlindja - 16.03.1959
Vendlindja - Tiranë
Gjatësia - 1.85 cm
Statusi civil - I martuar/2 fëmijë
Bashkëshortja - Nora Minga (Goxhi)
Djemtë - Grid (15 vjeç)/Jon (5 vjeç)

Karriera
Pozicioni - Sulmues
Skuadrat - 17 Nëntori, Brashov, Dacia, Tirana
Titujt
6 herë kampion
(1982, 1985, 1988, 1989, 1995, 1996)
4 Kupa të Shqipërisë
(1983, 1984, 1986, 1996)
1 Superkupë, (1994)
Golashënuesi më i mirë
1985, me 13 gola

Ndeshjet
Kupat e Evropës: 18
Me Kombëtaren: 28
Gola me Kombëtaren: 2
Gola në Kupat e Evropës: 3

Basketbollistja e njohur e "Tiranës" tregon detaje nga jeta

Nora Goxhi: Kujtimet me bashkëshortin, Arben Minga

Vjen i largët zëri nga ana tjetër e telefonit, por i kthjellët, ashtu si kujtimet me të cilat jeton që pas vdekjes së të shoqit, Arben Minga, atje në Kanadanë e largët. Nëpërmjet tyre, basketbollistja e njohur, Nora Goxhi, mundohet ta sjellë bashkëshortin e saj të gjallë. E siç duket, kjo i jep edhe forcën për të folur sa më shumë për të. Ajo kujton kohën kur u lidhën në klubin "17 Nëntori", për cilësitë e Benit që e bënë të dashurohej për jetë me të, për lindjen e Gridit që tashmë është në prag të 16 vjetorit, për ethet e fitoreve të shumta, por dhe të humbjeve të yllit të futbollit shqiptar, për largimin në Kanada e mallin për familjen, për dëshirat e parealizuara si dhe për vdekjen e paralajmëruar. Jetonin në qytetin e Uindsorit (Kanada), fare pranë Detroitit, çifti Minga, aty ku lulëzon industria e prodhimit të makinave. Fillimi si për këdo ishte i vështirë, por Beni arriti të akomodohet mjaft shpejt me Kanadanë, jetën e emigrantit, edhe për faktin se atje gjeti një komunitet shqiptarësh prej afro 3000 vetash, shumë prej të cilëve e njihnin këtë futbollist të shquar. Atje menduan të rinisnin një jetë të re, Nora dhe Beni. Atje përjetuan ditët më të vështira dhe pikëlluese. Atje lindi edhe Joni, djali i dytë i çiftit. Atje pushoi së rrahuri zemra e Ben Mingës. Atje u ndërtua shtëpia e tij e fundit. "Dëshira ime dhe e fëmijëve ishte ta varrosnim këtu në Kanada, pasi do donim ta kishim pranë", tregon Nora në një intervistë ekskluzive për gazetën "Tirana Observer".

Një drejtues i SK Tirana i tha nënë Thimitës se duhej të ishte krenare për djalin e saj. Juve Nora, sa krenare ndjeheni që keni pasur si bashkëshort, Arben Mingën?

Ndjehem aq krenare sa ç'mund të ndjehet një njeri që ka pasur në krah një bashkëshort të mrekullueshëm, një baba të jashtëzakonshëm dhe një sportist të madh. Nuk e ekzagjeroj aspak kur them se Beni i kishte të gjitha këto cilësi.

A mund të na tregoni si u organizua varrimi në Kanada?

Në mënyrën më madhështore, ashtu siç e meritonte një person si Arben Minga. Morën pjesë jo vetëm njerëz, të afërm këtu në Kanada, por edhe nga vende të tjera dhe deri nga Amerika. Shumë prej tyre erdhën thjesht të nderonin Benin si sportist i madh edhe pse mbase nuk e kishin takuar ndonjëherë. Mund të them se ceremonia u organizua në mënyrën më të mirë që mund të përcillej për në banesën e fundit një person si Arben Minga.

Ju thatë se në varrim morën pjesë edhe shumë shqiptarë dhe nga SHBA. Përse sipas jush Arben Minga ka marrë nderime kaq të mëdha?

Sepse po kaq të mëdha kanë qenë kontributet e Arben Mingës në futbollin kombëtar dhe atë të Tiranës. Ai njihej si një person i hapët dhe i çiltër me të gjithë, ç'ka i ka dhënë mundësi të kishte shumë miq e shokë, kudo që shkonte.

Kur mësuat për herë të parë për sëmundjen e Benit dhe si e pritët atë?

Sëmundjen e mësuam në shkurt të 2005-s, pas një konsulte mjekësore. Mund të them me sinqeritet se ka qenë lajmi më i rëndë i jetës sime. Nuk di sesi të përshkruaj vërtet ato ditë.

Cila ishte diagnoza e saktë e kësaj sëmundjeje?

Beni kishte një kancer në pankreas, sëmundje e cila sipas mjekëve të linte shumë pak mundësi jete.

A mund të na rrëfeni momentin kur Beni vetë mësoi se kishte një sëmundje të pashërueshme?

Ã‹shtë diçka të cilën nuk mund ta përshkruaj. U duk sikur bota u përmbys, por aftësia e tij më e madhe ishte të fshihte gjithçka që kishte përbrenda, me qëllim që të mos vuanim edhe ne e të afërmit e tjerë të tij.

Sa zgjati sëmundja dhe si e përballoi ai deri në fund?

Sëmundja zgjati gati dy vjet, por të them të drejtën ai arriti ta përballonte me një optimizëm dhe kurajë të admirueshme. Luftoi deri në frymën e fundit, duke na mbajtur dhe ne të gjithëve me kurajë.

A përsëriste ndonjë frazë Beni për këtë sëmundje?

Asnjëherë se bëri objekt bisede për të lënë të kuptuar se ai do ta mposhte këtë sëmundje. Madje kur patëm ardhur herën e fundit në Tiranë, në tetor-nëntor të 2006-s, ai mbajti të fshehtë gjithçka, nuk u tregoi as shokëve të tij dhe as nënës për të mos i bërë më shumë merak. Edhe kur kishte dhembje nuk para e jepte veten dhe mundohej t'u largohej vështrimeve të njerëzve. Edhe pse kohët e fundit u dobësua shumë, nuk e dha veten për asnjë çast.

Ju keni qenë vetë sportiste shumë e njohur. Të dy luanit për Tiranën. Si u ngjiz dashuria juaj? A mund të na e tregoni historinë tuaj të lidhjes?

Për një kohë të gjatë ne të dy kemi qenë sportistë të Klubit Tirana dhe një moment të caktuar u lidhëm për të qenë shokë jete, lidhje kjo që qëndroi njësoj e fuqishme gjatë jetës sonë bashkëshortore.

A mund të na tregoni momentin më të lumtur në jetën tuaj në çift?

Këto janë gati të panumërta për t'i treguar në vetëm pak radhë. Gjithsesi unë do të veçoja momentet e lindjeve të djemve tanë. Janë çaste të cilat si unë dhe Beni i kemi përjetuar në një mënyrë të mrekullueshme.

A mund të na thoni pesë cilësitë që ju e vlerësonit Benin më shumë?

Vetëm pesë duhet të them? Në fakt për Benin nuk do të mjaftonin kaq, gjithsesi mendoj se bujaria, çiltërsia, dashuria për familjen dhe shokët, ndershmëria dhe optimizmi që e karakterizonte janë disa nga cilësitë më të mira të Benit.

Na tregoni çfarë fjalësh thoshte Beni pas ndeshjes kur fitonte dhe kur humbiste?

Kur fitonte e kishte për zakon t'ua përcillte gjithë gëzimin e tij edhe njerëzve që e rrethonin. Donte gjithmonë që të tjerët të arrinin të kuptonin pozitivitetin e tij në ato çaste. Ndërsa kur humbiste nuk para fliste shumë, thjesht mundohej paksa të justifikohej duke vlerësuar lojën e bukur të kundërshtarit.

Mes Shqipërisë dhe Kanadasë, a kishte dëshirë Beni të jetonte në Shqipëri dhe të braktiste Kanadanë?

Nuk besoj se ka shqiptar që ka dëshirë të largohet nga vendi i tij, por janë rrethana të caktuara ato që përcaktojnë lëvizje të tilla të vështira. Edhe për Benin dhe familjen tonë ishte gati e njëjta gjë. Por ai nuk është ndarë asnjëherë nga Shqipëria. Me shpirt dhe zemër ka qenë gjithmonë atje.

Dhe tani vijmë në një moment paksa delikat. Ã‹shtë fjala për momentet e fundit të jetës. A mund të na riprodhoni saktësisht se çfarë ka thënë Beni në ato momente?

Mund t'ju them se ai ishte një njeri i jashtëzakonshëm për nga mënyra se si e përballonte sëmundjen, pa lënë të kuptohet tek të tje-rët sesa keq ndihej. Në tre muajt e fundit ai filloi të dobësohej për shkak të acarimit të sëmundjes, por për asnjë çast nuk i mungoi kujdesi si nga ana e njerëzve të afërt, por edhe e mjekëve dhe infermierëve këtu në Kanada.

Ã‡farë e bënte Arben Mingën të ishte një futbollist i madh, një prind i mirë dhe një bashkëshort ideal?

Talenti dhe puna e jashtëzakonshme. Ai luajti për më shuam se 20 vjet futboll dhe vetë trofetë dhe karriera e tij e shkëlqyer flasin për Benin. Ndërsa si prind kishte një përkushtim të jashtëzakonshëm për fëmijët. Dhe, si bashkëshort mendoj se ishte më shumë se i përkryer. Nuk më ka munguar kurrë prezenca e tij në çdo çast të jetës sime.

A kishte diçka për të cilën ai nuk mundi të realizonte në jetë?

Beni nuk pati mungesa të tilla. Ai arriti të bënte realitet gjithçka që kishte dëshiruar, një familje të mirë, një karrierë të shkëlqyer dhe miq, shokë e të afërm të pafund që e rrethonin vazhdimisht.

Pse u vendos që varrimi i tij të bëhej në Kanada, ndërkohë që një mori miqsh, kolegësh dhe shqiptarësh patën kërkuar t'i japin lamtumirën e fundit pikërisht në vendin ku ai për shumë kohë dha një kontribut të pashlyeshëm?

Ishte vendimi im dhe i fëmijëve tanë. Donim ta kishim pranë dhe prandaj vendosëm që varrimi i tij të bëhej këtu. Megjithatë, unë e vlerësoj jashtë mase interesimin e medieve, të ish-kolegëve të tij, drejtuesve të sportit dhe deri tek sportdashësi më i panjohur i Benit, për nderimin që i është bërë atij.

Tek Tirana atëherë kur ishte destinuar për tek Partizani

Të rinjtë më të mirë rreth viteve '70-'80 shkonin tek skuadra e Partizanit. Nuk kishte një ligj të shkruar për këtë gjë, por fjalët e drejtuesve të partisë pushtet nuk mund të mos merreshin parasysh. Por sikur të mos mjaftonte vetëm kjo, Ben Minga kishte në shtëpi edhe një kundërshtar të fortë, të atin e tij, i cili ishte një tifoz i thekur i Partizanit. Kunati i tij, Romeo Rama, kujton plot dashamirësi çastet kur Fatmir Frashëri, asokohe trajner i Tiranës, vinte dhe e kërkonte deri në shtëpi Ben Mingën për ta pasur në skuadër. "Benin tek Tirana e ka dashur me këmbëngulje të madhe Fatmir Frashëri. Problemi kryesor ishte se babai i tij (vjehrri im), sepse ai e donte ta shikonte me bluzën e Partizanit meqenëse ishte edhe tifoz i tij. Por Fatmiri mori guximin të vinte në shtëpi dhe vetëm aty e zuri ngushtë Ilion, duke i thënë se Benin do ta merrte tek Tirana dhe do ta ndiqte vetë deri në fund të karrierës së tij. Në fakt ashtu ndodhi. Beni u fut tek Tirana që në moshën 15-vjeçare rreth viteve '74-'75 dhe filloi të aktivizohej me skuadrën e parë që në moshën 17-vjeçare. Pastaj në vitet '80 u aktivizua edhe me ekipin kombëtar", ka thënë kunati i tij, Romeo Rama.

Kortezi e Tirana Observer

16_Gusht · **Postuar:** e hënë 07/05/2007 06:46

Cohuni na tregoni historina te Benit qe mos te harrohen e te harrohet dhe ai kesht t'i percjellim dhe ne me vone ke brezat e tjere. Gola kujtime neshje qe ai ka lon nom. Mos u kurseni.

tifoz i tirones · **Postuar:** e hënë 07/05/2007 22:53

Mendoj qe ajo tema : Ndahet nga jeta Arben Minga tek "Tifozet BardheBlu" (viewtopic.php?t=817) te bashkohet me kete. Jo vetem se aty ka disa kujtime per Benin por se pjese e Historise se Tirones jane edhe ndjenjat, perjetimet, vleresimet e tifozeve kur mesuan lajmin e dhimbshem per gjigandin e bardhebluve Ben Minga !

Tirona 4ever · **Antarësuar:** e shtunë 14/11/2009 15:09 **Poste:** 107

Edhe pse te preferuarit e zotit vdesin te rinj , ata jetojne perjetsisht ne shoqerin e tij !!!
Arben Minga esht modeli ideal i nje sportisti te modh ..... U prefte ne paqe ....

MARSELIMADHE · **Antarësuar:** e djelë 05/04/2009 18:23 **Poste:** 11

Mand_Tironci shkroi:

[ http://www.sportishqiptar.com.al/sporti/Imazhe/Lajme/mingacmyk.jpg ]

Arben Minga, legjenda që u shua para kohe
Bashkim Tufa

................

Karriera sportive në vite
Sezone Skuadra Nd. Gola.
1977 78 17 Nëntori 9 1
1978 79 17 Nëntori 15 3
1979 80 17 Nëntori 12 1
1980 81 17 Nëntori 19 3
1981 82 17 Nëntori 13 3
1992 83 17 nëntori 16 3
1983 84 17 nëntori 21 8
1984 85 17 Nëntori 23 13
1985 86 17 Nëntori 26 16
1986 87 17 Nëntori 23 11
1987 88 17 Nëntori 26 16
1988 89 17 Nëntori 32 9
1990 90 17 Nëntori 28 6
1990 91 17 Nëntori 38 3
1991 92 Aktivizohet me FC Brashov (Rumani)
1992 93 Aktivizohet me Dacia Unirea Braila (Rumani)
1993 94 Aktivizohet me Dacia Unirea Braila (Rumani)
1994 95 Tirana 24 2
1995 96 Tirana 31 0

korrigjim per golat (vetem vitet e pasakta):
1976-77 1 gol
1980-81 7 gola
1982-83 4 gola
1995-96 1 gol (qe ia ka bo Partizonit en fitoren 2-0, ndeshje e papame)

***R*O*D*I*** · **Postuar:** e enjte 10/12/2009 09:34

"Lamtumirë Beni!

Beni ynë i shtrenjtë!
Nuk e kisha menduar kurrë se do vinte një ditë që do të përcillnim për në banesën e fundit, që do të ndaheshim nga ti, që do të ndaheshe nga jeta ime, nga djemtë tanë. Jo Beni, ti nuk kishe as moshën dhe as fizikun për të ikur nga ne. Ti dukeshe i përjetshëm dhe ne të gjithë këtë dëshironim.

U larguam nga vendi ynë, nga të dashurit tanë, me ëndrrën e madhe të një jete më të mirë. Kur u nisëm i morëm parasysh gjithë vështirësitë që do hasnim dhe ecëm drejt të panjohurës me guxim, kryesisht tëndin, për të jetuar dhe jo për të vdekur, por fati nuk ishte me ne. Ai u vu kundër teje dhe të largoi nga gjiri ynë. U sëmure nga ajo sëmundje që pothuajse askush nuk ka shpëtuar. Nga ne të gjithë, por edhe nga miqtë tanë t'u bënë të gjitha kurat e mundshme, të gjitha shërbimet, por pa dobi - fundi ishte shkruar!
Beni, ti je hero, sepse edhe duke e ditur fundin e pashmangshëm, qëndrove me guxim burrërisht, nuk u ligështove asnjëherë, nuk re moralisht dhe luftove deri në fund me optimizëm për jetën.
Ti vdiqe në dhe të huaj, larg vendit tënd, ku nuk ta njihnin famën dhe lavdinë dhe jo në atdhe, ku shokët dhe miqtë të lartësonin edhe për mirësinë e dashurinë që rrezatoje. Prandaj do mbetesh në kujtimin e tyre si model i sportistit dhe njeriut shembullor.
Nuk ma thotë goja fjalën lamtumirë për jetë, por jam e detyruar, sepse me fatin nuk mund të luftohet. Ti po ikën, por me mua, me djemtë, me nënën e motrat e tua dhe njerëzit e shumtë që të kanë dashur, do jesh përherë.
Dheu të qoftë i lehtë. Lamtumirë!

*Fjala që ka mbajtur bashkëshortja e futbollistit të njohur, Arben Minga, në ceremoninë mortore, në Kanada."

Po e shof ket shkrim me shume vonese. Me thon te drejten, ky moment ka qen nji nga momentet me te trishtuara dhe emocionuese per mua dhe familjen time. Per here te pa kam pare babain tim me lot ne sy, dhe per her te fundit kam pa Benin qe ishim mesu me e pa ne fushen e blerte. Kur u futa ne salle, kam qen shum i emocionuar. Nderimet i ishin bere Benit sic e dim ne shqiptaret, vetem qe nji gjo mungonte - ngjyrat bardh e blu. Mbasi i thash dhe une dy fjalet e mia, i ngrita doren dhe i dhash shallin tim te Tirones. Ndjehem krenar ne nje fare menyre se legjenda jon Ben Minga e mori ate shall me vete ne banesen e fundit... shall i cili ne fund te fundit i perket TIRONA FANATICS. Cuna sikur e teprova po po bohen gati 3 vjet, dhe akoma me duket e pa besueshme qe Beni nuk jeton mo.

Mbaj mend, nja 2 dit mbas fitores se Kombtares me Greket, ishim te ftuar ke shpia Benit. Po na tregonte ato gjona qe i ndjen vetem nji njeri si puna tij... ka folur per ndeshjet e tij te kombtares, sidomos ndeshjet mrena. "Ndeshjet mrena, tha Beni, kan shum tension. Tifozat ne Q. Stafa dun fitoren me doemos, edhe sikur te jemi tu lujt kundra Gjermanise". Me ka ngel peng qe nuk e pyta per ate ndeshjen magjike ne Bukuresht, po Beni ishte shum modest.

Legjendari ARBEN MINGA!!!

Kush është në linjë