Lufta për shkatërrimin e Tiranës dhe si e larguan Kasmin për të hapur toka të reja në Skrapar
Autori: Irfan Rama - Data: 25/05/2011
BardheblutĂ« do tâu sillnin telashe dy ekipeve tĂ« ngjyrosura me tĂ« kuqe dhe blu, ndaj duhej thelluar strategjia goditĂ«se, nĂ« radhĂ« tĂ« parĂ« te individĂ«t cilĂ«sorĂ« tĂ« saj, duke pĂ«rgjetur pretekste edhe mĂ« banale se ato tĂ« luftĂ«rave- Lojtari i shquar i 17 NĂ«ntorit tĂ« TiranĂ«s dhe i ekipit kombĂ«tar, GĂ«zim Kasmi, rrĂ«fen âodisenĂ«â e dhimbshme tĂ« dĂ«rgimit 2 vjet ushtar, nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« paligjshme nĂ« Skrapar, pĂ«r tĂ« hapur toka tĂ« reja nĂ« njĂ« repart pune, kur kishte mbaruar shkollĂ«n e lartĂ«.
- Si rrodhën ngjarjet në kryeqendrën futbollistike të Shqipërisë, në Tiranë, në dëm të 17 Nëntorit të madh, që shërbyen si shkak për arrestimin e Skënder Halilit, largimin në Skrapar e Shkodër të Gëzim Kasmit dhe Ali Memës etj.
- Si e degdisĂ«n Kasmin nĂ« Skrapar pĂ«r dy vjet, nĂ« njĂ« kohĂ« qĂ« rregulli i shkollĂ«s sĂ« lartĂ« rrĂ«fente se studentĂ«t qĂ« mbaronin shkollĂ«n e lartĂ« bĂ«nin 6 muaj zbor ushtarak pĂ«r tâu bĂ«rĂ« oficerĂ« rezervistĂ«.
âDossieriâ i kĂ«tij numri tĂ« gazetĂ«s Ă«shtĂ« njĂ« ndĂ«rthurje e stuhizmit paradoksal tĂ« regjimit komunist pĂ«r thyerjen e optimizmit tĂ« individit dhe grupit, qĂ« pĂ«rbĂ«jnĂ« njĂ« ekip futbollistik. 17 NĂ«ntori i TiranĂ«s kishte qenĂ« udhĂ«heqĂ«s i futbollit shqiptar nĂ« regjimin e Zogut dhe kish fituar gjashtĂ« trofe nĂ« 7 vjet, qĂ« korrespondojnĂ« me vitet 1939-1937 dhe qĂ« mĂ« vonĂ«, nĂ« regjimin e HoxhĂ«s, kishte qĂ«ndruar nĂ« heshtje pĂ«r 20 vjet, derisa mĂ« 1965 kishte ngjitur nĂ« majĂ«n qĂ« i takonte futbollin dhe tifozĂ«rinĂ« e vet me fitoren e kampionatit tĂ« parĂ« tĂ« pasluftĂ«s.
Hegjemonizmi i Partizanit pĂ«r 10 vjet nĂ« kĂ«to 20 vite dhe i Dinamos pĂ«r 7 vjet nĂ« fitimin e trofeve tĂ« kampionatit e kupave tĂ« ShqipĂ«risĂ« dhe fillimi i ârevanshitâ tĂ« bijve tironas tĂ« kryeqytetit, nuk honepsej dhe mbllaçitej kollaj nga strukturat ushtarake dhe politike tĂ« udhĂ«heqjes komuniste shqiptare. Dhe u bĂ«!
Fillimisht âshfarosjeâ individuale dhe mĂ« pas rrjedhoja kolektive tĂ« skuadrĂ«s sĂ« rilindur tiranase. PĂ«r kĂ«tĂ« na vijnĂ« nĂ« ndihmĂ« rrĂ«fimet e GĂ«zim Kasmit, ish-futbollist i 17 NĂ«ntorit tĂ« TiranĂ«s dhe kombĂ«tares shqiptare, pĂ«r degdisjen e tij nĂ« Skrapar, Ali MemĂ«s ish-futbollist i 17 NĂ«ntorit dhe i pĂ«rfaqĂ«sueses, pĂ«r âtransferiminâ nĂ« ShkodĂ«r pĂ«r vitet 1966-68.
NdodhitĂ« qĂ« pĂ«rgatitĂ«n largimet e futbollistĂ«ve tĂ« 17 NĂ«ntoritSkuadra e 17 NĂ«ntorit tashmĂ« kishte rilindur dhe ishte mbrujtur si rival fondament nĂ« kampionatin shqiptar ndaj skuadrave ushtarake tĂ« Partizanit dhe Dinamos, klube tĂ« cilat ishin bĂ«rĂ« âtĂ« gjallaâ sipas pĂ«rvojĂ«s sovjetike e lindore nĂ« vitin 1946 dhe 1950. Xhavit Demneri kishte filluar epokĂ«n e nxjerrjes dhe performimit tĂ« talenteve tiranas me tĂ« rinjtĂ«.
Nga duart e tij tĂ« pĂ«rkora kishin ardhur nĂ« realitetin e ri futbollistik tĂ« kohĂ«s lojtarĂ« tĂ« nivelit tĂ« lartĂ«, si Panajot Pano, SkĂ«nder Halili, Ali Mema, GĂ«zim Kasmi, Osman Mema, Fatmir FrashĂ«ri, Niko Xhaçka, Alfred Kazanxhi, Pavllo Bukoviku, Luigj Bytyçi, SkĂ«nder Hyka etj., tĂ« cilĂ«t filluan gatimin e TiranĂ«s sĂ« madhe tĂ« viteve â60 tĂ« shekullit tĂ« kaluar (pĂ«rveç Panajot Panos, qĂ« kaloi dhe interpretoi mrekullitĂ« e tij tĂ« magjishme te Partizani i TiranĂ«s), qĂ« fitoi me protagonizĂ«m katĂ«r kampionate dhe njĂ« KupĂ« Republike nga viti 1963 deri nĂ« vitin 1970 (1963 kupĂ«n e RepublikĂ«s, ndĂ«rsa mĂ« vitet 1965, 1966, 1968 dhe 1970 kampionatin kombĂ«tar).
Viti 1963 e bëri 17 Nëntorin fitues të kupës së parë të Republikës të pas luftës (në vitin 1939 SK Tirana fitonte kupën e parë të Shqipërisë). Por të qenit skuadër vërtet protagoniste për të luajtur rolin e liderit të kampionatit shqiptar e përkapi në sezonet 1964-65, 1965-66
(i korigjuar nga artikulli), kur fitoi dy herĂ« radhazi kampionatin kombĂ«tar nĂ« pĂ«rballjet me dy ârinocerontĂ«tâ e garĂ«s kombĂ«tare, qĂ« ishin kryeqytetaset ushtarake, Partizani dhe Dinamo, qĂ« nĂ« 20 vitet e pasluftĂ«s kishin rrĂ«mbyer pĂ«r 17 vjet trofeun e kampionit (10 herĂ« Partizani dhe 7 herĂ« Dinamo) dhe 12 herĂ« KupĂ«n e RepublikĂ«s (6 herĂ« Dinamo dhe 6 herĂ« Partizani).
Dy fitoret e mĂ«dha tĂ« dy kampionateve kishin sjellĂ« xhelozi nĂ« dy kampet kundĂ«rshtare tĂ« kryeqytetit, pra tĂ« Partizanit dhe Dinamos, ku nĂ« krye tĂ« ministrive qĂ« i mbulonin, ishin dy anĂ«tarĂ« tĂ« byrosĂ« politike tĂ« Komitetit Qendror tĂ« PartisĂ« PunĂ«s ShqipĂ«risĂ«, Kadri Hazbiu dhe Beqir Balluku. Ekipi i 17 NĂ«ntorit do tâi sillte telashe nĂ« kĂ«tĂ« dekadĂ« kĂ«tyre dy ekipeve tĂ« ngjyrosura me tĂ« kuqe dhe blu, ndaj duhej thelluar strategjia sulmuese-goditĂ«se nĂ« shumĂ« plane, por nĂ« radhĂ« tĂ« parĂ« nĂ« individĂ«t cilĂ«sorĂ« tĂ« saj, duke pĂ«rgjetur pretekste edhe mĂ« banale se ato tĂ« luftĂ«rave.
Krenaria e popullsisĂ« autoktone tiranase amplifikohej edhe nĂ« gjenet futbollistike qĂ« nga viti 1920, qĂ« solli nĂ« jetĂ« SK TiranĂ«n, e mĂ« pas nĂ« vitet â30 tĂ« shekullit tĂ« kaluar, qĂ« pĂ«rblatoi ekipin 6 herĂ« kampion nĂ« shtatĂ« vite kampionat, ku Selman StĂ«rmasi, Riza Lushta, Adem Karrapici, Naim Kryeziu, etj., shkruajtĂ«n faqen e parĂ« tĂ« lavdisĂ« tĂ« klubit tĂ« madh tiranas tĂ« kryeqytetit.
Arrestimi i SkĂ«nder Halilit nĂ« hotel âĂajupiâGoditja e parĂ« 17 NĂ«ntorit tĂ« TiranĂ«s iu dha nĂ« fundgushtin e vitit 1966. 17 NĂ«ntorin e TiranĂ«s nĂ« KupĂ«n e Kampioneve shorti e kish ângjiturâ me njĂ« skuadĂ«r norvegjeze, ndaj skuadra ishte grumbulluar gjatĂ« gjithĂ« gushtit nĂ« hotel âĂajupiâ, pĂ«rballĂ« 15-katĂ«shit tĂ« sotĂ«m.
âNe ishim duke fjetur, - tregon GĂ«zim Kasmi, ish-futbollisti i njohur i 17 NĂ«ntorit tĂ« asaj kohe, - kur befas nĂ« mĂ«ngjes herĂ«t, rreth orĂ«s gjashtĂ«, dĂ«gjojmĂ« disa thirrje nga rruga poshtĂ« dhe nga shkallĂ«t mbi emrin e SkĂ«nder Halilit. Nga mĂ«nyra si po bĂ«rtisnin, dukej qartazi se kishim tĂ« bĂ«nim me njĂ« presion tĂ« hapur politik ndaj skuadrĂ«s sonĂ«, por qĂ« edhe do tĂ« konkretizohej me sanksione penale dhe sportive.
Së pari, do të arrestohej Skënder Halili, një nga shtyllat e skuadrës tiranase, dhe së dyti, do të dënoheshim nga vetë shteti ynë për të mos marrë pjesë në turin e parë të Ligës së Kampioneve, që ishte evenimenti më i rëndësishëm i futbollit europian të klubeve. Asnjëri nga ne nuk guxoi të hapte derën e dhomës. Ne e vërejtëm nga penxheret ngjarjen e kobtë, por nuk e biseduam me njëri-tjetrin, pasi nuk kishim kurajo, as për të treguar se çfarë po ndodhte.
Ishim të shqetësuar se mos do na vinte edhe radha. Në këto momente tensioni, në orën 9.30 minuta, erdhën përfaqësuesit e klubit dhe na lajmëruan se do të largoheshim nga hoteli.
âNuk keni punĂ« as me hotelin dhe as me restorantin, por do tĂ« shkoni nĂ« shtĂ«pi, sepse ekipi i TiranĂ«s nuk do tĂ« shkojĂ« nĂ« Norvegji pĂ«r tĂ« zhvilluar ndeshjenâ. PĂ«r mosparaqitje ishim pĂ«rjashtuar si skuadĂ«r dhe kishim paguar gjobĂ«n si shtetâ.
Robert Jashari, ish-futbollist i shquar i Partizanit dhe i ekipit pĂ«rfaqĂ«sues, thotĂ« se âSkĂ«nder Halili ka qenĂ« baza e ekipit tĂ« TiranĂ«s dhe baza e ekipit pĂ«rfaqĂ«suesâ. NdĂ«rsa Ali Mema, njĂ« ish-futbollist tjetĂ«r i shquar i 17 NĂ«ntorit dhe i pĂ«rfaqĂ«sueses sĂ« ShqipĂ«risĂ«, tregon se âSkĂ«nder Halili ka qenĂ« lojtari mĂ« i mirĂ« i ShqipĂ«risĂ« nĂ« rolin e qendĂ«rmbrojtĂ«sit dhe nga ato çfarĂ« shoh edhe sot nuk i afrohet njeri. Ishte njĂ« qendĂ«rmbrojtĂ«s i jashtĂ«zakonshĂ«m dhe njeri shumĂ« i mirĂ«. PĂ«r tri orĂ« dore dhe 57 dollarĂ« qĂ« i gjetĂ«n nĂ« shtĂ«pi, e dĂ«nuan njĂ« talent tĂ« rrallĂ«.â
Ali Mema niset nĂ« ShkodĂ«r, pĂ«r tĂ« dobĂ«suar TiranĂ«nAli Mema ishte njĂ« shtyllĂ« tjetĂ«r e bardhebluve tĂ« viteve â60, kur rilindi epoka e dytĂ« e TiranĂ«s sĂ« madhe. Duhej âgoditur e asgjĂ«suar armiku pjesĂ«-pjesĂ«â, ishte nĂ« atĂ« kohĂ« njĂ« sentencĂ« e taktikĂ«s sĂ« ushtrisĂ«, siç ishte ajo shqiptare.
âNĂ« gusht tĂ« vitit 1966 mĂ« morĂ«n ushtar, - rrĂ«fen Ali Mema, mesfushori karizmatik i TiranĂ«s sĂ« viteve â60, - dhe ndĂ«rsa rezidencĂ«n e qĂ«ndrimit e kisha nĂ« klubin âPartizaniâ, pĂ«r tĂ« luajtur nĂ« fazĂ«n e parĂ« luajta me 17 NĂ«ntorin, qĂ« e mbylli nĂ« vend tĂ« parĂ« garimin me skuadrat shqiptare. MĂ« grumbulluan me ekipin kombĂ«tar pĂ«r njĂ« ndeshje miqĂ«sore me Egjiptin dhe mĂ« pas luajtĂ«m me JugosllavinĂ«, pĂ«r eliminatoret e Kampionatit Europian, finalet e tĂ« cilit do tĂ« zhvilloheshin nĂ« RomĂ«, nĂ« vitin 1968, ku, siç dihet, kampion dhe titullin e fitoi Italia, pas fitores 2-0 ndaj JugosllavisĂ« nĂ« finalen e dytĂ« nĂ« âOlimpikoâ.
Pas ndeshjes me JugosllavinĂ«, mua mĂ« dĂ«rguan nĂ« ShkodĂ«r ushtar pĂ«r tĂ« dobĂ«suar 17 NĂ«ntorin. BashkĂ« me mua erdhi nĂ« ShkodĂ«r nga Partizani edhe Foto Andoni. QĂ«llimi i âustallarĂ«veâ tĂ« asaj kohe ishte, qĂ« me dĂ«rgimin edhe tĂ« Andonit nĂ« ShkodĂ«r, nuk do tĂ« binte nĂ« sy largimi i Ali MemĂ«s nga radhĂ«t e TiranĂ«s. QĂ«ndrova nĂ« ShkodĂ«r deri mĂ« 28 shkurt tĂ« vitit 1968. Me VllazninĂ« mundĂ«m Partizanin, 17 NĂ«ntorin dhe e nxorĂ«m kĂ«tĂ« skuadĂ«r deri nĂ« finale e KupĂ«s sĂ« RepublikĂ«s, ku unĂ« nuk luajta.â
17-nentori-kampion-1969 Kasmi: Si më degdisën në Skrapar për të hapur toka të reja
âSi tĂ« gjithĂ« studentĂ«t e tjerĂ« qĂ« mbaronin shkollĂ«n e lartĂ«, - tregon GĂ«zim Kasmi, ish-mbrojtĂ«si i majtĂ« i shquar i ekipit tiranas dhe i ekipit pĂ«rfaqĂ«sues, - kishim detyrim ushtarak vetĂ«m 6 muaj, ku pĂ«rgatiteshim si officerĂ« rezervistĂ«. NĂ« shkurt tĂ« vitit 1967 kryeja zborin 6-mujor nĂ« ShkollĂ«n e Bashkuar dhe kisha dy muaj qĂ« vazhdoja aty. UnĂ« isha nĂ« njĂ« klasĂ« vetĂ«m me Ali MemĂ«n nga skuadra e TiranĂ«s aty.
Ishte grumbulluar ekipi kombëtar në Vlorë me Loro Boriçin, për të shkuar në Egjipt për një ndeshje miqësore.
Trajneri Boriçi i kishte bërë një kërkesë Ministrisë së Arsimit dhe Komitetit të Kulturës Fizike e Sporteve të Shqipërisë, për të shkuar unë dhe Aliu në ekipin kombëtar.
Shkova te kryetari i sporteve Rexhep Doda nĂ« ministri, i cili mĂ« tha: âGĂ«zim, mĂ« ka lajmĂ«ruar trajneri Loro Boriçi qĂ« ti duhet tĂ« nisesh pĂ«r nĂ« VlorĂ«, pasi Ă«shtĂ« grumbulluar ekipi kombĂ«tarâ. MirĂ« i thashĂ« dhe e falenderova. NĂ« kohĂ«n qĂ« po dilja, hap derĂ«n dhe hyn gjithĂ« nxitim Besim Fagu, i cili nĂ« atĂ« kohĂ« drejtonte FSHF-nĂ« dhe mĂ« drejtohet mua: âTi mos u pref me shku nĂ« VlorĂ«, se do tĂ« shkosh nĂ« Skrapar tĂ« hapĂ«sh toka tĂ« reja dhe do tĂ« qĂ«ndrosh atje pĂ«r dy vjet. PĂ«r kĂ«tĂ« kemi caktuar oficerin shoqĂ«rues deri nĂ« Skrapar dhe kemi prerĂ« edhe dy biletat e transportit tĂ«nd dhe oficerit shoqĂ«rues.â
Sâu ndjeva fare, ndĂ«rkohĂ« qĂ« Rexhep Doda u ndje keq. U paraqita nĂ« ShkollĂ«n e Bashkuar dhe, sapo mbĂ«rrita, fjala kishte marrĂ« dhenĂ« atje, se GĂ«zimin do ta pĂ«rjashtojnĂ« nga Shkolla e Bashkuar dhe do ta çojnĂ« nĂ« Skrapar, se Ă«shtĂ« reaksionar dhe i prekur politikishtâŠ
Biografia âe keqeâ e familjes KasmiâBabai im ishte marrĂ« me tregti nĂ« ItalinĂ« fqinje, - vijon GĂ«zim Kasmi, ish-pedagog nĂ« Universitetin BujqĂ«sor tĂ« KamzĂ«s pĂ«r 23 vjet, me shumĂ« fismĂ«ri e objektivitet, - qĂ« para lufte. Mbas çlirimit, si shumĂ« familje tĂ« tjera shqiptare qĂ« u prekĂ«n nga kĂ«to aspekte politike, ishte edhe familja jonĂ«. ShumicĂ«n e kĂ«tyre gjĂ«rave politike i kam marrĂ« vesh mĂ« vonĂ«, pasi famlja nuk bisedonte me ne fĂ«mijĂ«t pĂ«r kĂ«to probleme.
Para çlirimit babai im kishte punuar si tregtar bashkë me babën e Myslym Allës, Islam Allën në Itali. Por, pas vitit 1944, Islam Alla kishte marrë pozitën e shefit të tatimeve të jashtëzakonshme dhe e kishte dënuar familjen tonë me 1 milion e 400 mijë napolona flori tatim.
NĂ« vitin 1945, pasi kishim paguar tatimet, shteti i asaj kohe na solli kamionin te shtĂ«pia bashkĂ« me disa oficerĂ« tĂ« armatosur, na nxorri pa marrĂ« asnjĂ« rrobĂ« nga shtĂ«pia dhe na dĂ«rgoi e na la mâu nĂ« mes tĂ« rrugĂ«s sĂ« qytetit tĂ« KrujĂ«s.
Na thanë shkoni ku të doni. Rastësisht, një krutan i mirë na gjeti aty dhe na mori në shtëpinë e tij, ku qëndruam për 3 vjet e gjysmë. Pastaj, një teze jona, insistoi të na merrte në shtëpinë e saj në Tiranë, pasi na pa gjendjen e mjerë në të cilën jetonim.
MĂ« pas, njĂ« grua qĂ« jetonte nĂ« vilat tona, erdhi e na tha qĂ« tĂ« shkonim nĂ« bodrumet e vilĂ«s sonĂ«, ku qĂ«ndruam derisa Jovan Bardhi, ish-sekretar i PartisĂ« sĂ« TiranĂ«s, qĂ« mbulonte klubin e TiranĂ«s, mĂ« ndihmoi mua si futbollist me njĂ« shtĂ«pi me tri dhoma e njĂ« kuzhinĂ«, ku jetoj edhe sot.â
Nisja pĂ«r nĂ« Skrapar dhe takimi me sekretarin e parĂ«âBabai im ishte shumĂ« i sĂ«murĂ« nĂ« shtĂ«pi dhe qĂ«ndronte shtrirĂ« prej kohĂ«sh. I thashĂ« babĂ«s, se nesĂ«r do tĂ« shkoja nĂ« Skrapar me shĂ«rbim pĂ«r dy-tre muaj dhe do tĂ« rikthehem nĂ« TiranĂ«. Nuk fjeta pĂ«r gjithĂ« natĂ«n, duke u sorollatur nĂ«pĂ«r dhomĂ«.
NĂ« orĂ«n 6.30 minuta u pĂ«rshĂ«ndeta me njerĂ«zit e shtĂ«pisĂ« dhe u nisa pĂ«r tek agjencia, ku niseshin autobusĂ«t, pas Sahatit. Oficeri shoqĂ«rues mĂ« priste atje dhe unĂ« i thashĂ« : âĂfarĂ« dyshimi ke pĂ«r mua?â Jo, mĂ« tha ai, unĂ« e kam si detyrĂ« pĂ«r tĂ« dorĂ«zuar deri nĂ« Skrapar, nĂ« repartin e punĂ«s pĂ«r hapjen e tokave tĂ« reja, nĂ« NBU.
Ia mbusha mendjen qĂ« tĂ« mos vinte me mua dhe u nisa. Fjeta njĂ« natĂ« nĂ« NBU-nĂ« e Beratit dhe mĂ« pas shkova nĂ« repartin tim nĂ« Skrapar. Kishte 6 kapanone nĂ« NBU-nĂ« e Skraparit dhe nĂ« njĂ«rin prej tyre, u strehova edhe unĂ«. Aty pashĂ« qindra njerĂ«z tĂ« mirĂ« qĂ« mĂ« njihnin, por qĂ« kishin âsharmin biografikâ tĂ« shkrirĂ« nĂ« qelizat e tyre, tĂ« njĂ«llojta nga formimi me ato tĂ« miat.
Në repartin e punës erdhën edhe portieri i talentuar nga Shkodra, Paulin Ndoja, dhe Niko Lita, një futbollist i mirë nga Durrësi. Të gjithë ushtarët lodheshin shumë nga puna për hapjen e tokave të reja. Unë kisha vendosur të mos punoja, pasi kisha mbaruar shkollën e lartë dhe nuk më takonte. Një oficer më mbajti afër dhe më dha që të përgatisja me shkrim orët politike të ushtarëve, që e pranova, natyrisht.
Ne si skuadër e futbollit e repartit ishim shumë të mirë dhe bëmë 2-3 ndeshje me 5 Shtatorin e Skraparit, skuadrën e futbollit të qytetit që ishte në kategorinë e tretë dhe i mundëm. Komunikimi gojë më gojë ishte shpërhapur kudo.
Edhe në Komitetin e Partisë të Skraparit. Një ditë ia mbërriti në repart sekretari i parë i rrethit të Skraparit, Teki Malindi, i cili më tha se kemi nevojë për ty që të na e nxjerrësh skuadrën e qytetit nga prapambetja. Po, i thashë, por na duhen edhe 2 lojtarë shumë të mirë, që i kemi në repart.
Dakord, - mĂ« tha sekretari i parĂ«, - ti e di kĂ«tĂ« punĂ« dhe mĂ« mori me makinĂ« e mĂ« dĂ«rgoi nĂ« Skrapar, ku edhe mĂ« akomoduan nĂ« hotelin e qytetit. NĂ« shtator tĂ« 1967, ekipi u bĂ« gati dhe brenda vitit krijoi jehonĂ« nĂ« tĂ« gjithĂ« jugun e ShqipĂ«risĂ«. NĂ« maj tĂ« vitit 1968 e nxorĂ«m skuadrĂ«n nĂ« kategorinĂ« e dytĂ«, kurse nĂ« sezonin e ri 5 Shtatori zuri vendin e pestĂ«.â
Vdekja e babait dhe kthimi nĂ« TiranĂ«GĂ«zimit dhe Kujtimit (Kujtim Kasmi Ă«shtĂ« vĂ«llai i GĂ«zimit dhe ka qenĂ« njĂ«ri nga basketbollistĂ«t mĂ« tĂ« mĂ«dhenj qĂ« ka nxjerrĂ« koshi shqiptar. Ka luajtur me elegancĂ« me skuadrĂ«n e madhe tĂ« 17 NĂ«ntorit dhe me pĂ«rfaqĂ«suesen e ShqipĂ«risĂ«. Ndeshjet e tij tĂ« mĂ«dha, kundĂ«r Zadar dhe Jugoplastika tĂ« Splitit nĂ« fillimmotet â70 tĂ« shekullit tĂ« kaluar, do tĂ« mbeten tĂ« paasgjĂ«suara nĂ« mendjet e shqiptarĂ«ve. U dĂ«rgua edhe ai ushtar nĂ« PukĂ«, ndĂ«rkohĂ« qĂ« ishte titullar i TiranĂ«s dhe i ekipit pĂ«rfaqĂ«sues) i kishte shkuar lajmi pĂ«r vdekjen e babait, njĂ« javĂ« mĂ« vonĂ« nĂ« repartet ushtarake dhe mĂ« pas, ishin pjekur sĂ« toku nĂ« shtĂ«pinĂ« e tyre nĂ« TiranĂ«.
Ndoshta ushtarakĂ«t, ndoshta mendĂ«sia e kohĂ«s, kishte âlundruarâ nĂ« idenĂ« se nĂ« TiranĂ« kishte lĂ«nĂ« jetĂ«n tokĂ«sore njĂ« âi deklasuarâ dhe sâkishte ndonjĂ« problem pĂ«r shpejtĂ«sinĂ« e lajmĂ«rimit tĂ« bijve tĂ« tij! Operativi i Skraparit kishte bĂ«rĂ« çmos, siç thotĂ« GĂ«zimi, âpĂ«r ta futur nĂ« burg, por nuk kishte mundur tâia arrinte qĂ«llimitâ.
âTi mos u lodh shumĂ« me sportin, se nuk shkon mĂ« jashtĂ« shtetit, sepse ke qenĂ« ushtar i NBU-sĂ«, si gjithĂ« ushtarĂ«t e tjerĂ« tĂ« kĂ«tij reparti qĂ« kanĂ« qenĂ« tĂ« prekur politikisht,â - i kishte shfryrĂ« sigurimsi ushtarak.
âUnĂ« kam shkuar nĂ« tĂ« gjithĂ« botĂ«n se kam punuar dhe sjellĂ« shumĂ« korrekt,â - ia ktheva me pak ton. âTashti e tutje nuk do shkosh mĂ«, - ma pĂ«rsĂ«dyti. - NĂ« TiranĂ« u riktheva nĂ« dhjetor tĂ« 1968 dhe u paraqita nĂ« klub. NĂ« janar tĂ« vitit 1969, fillova tĂ« luaj dhe fituam atĂ« vit KupĂ«n e 25-vjetorit tĂ« Ălirimit.
Kam zhvilluar shumĂ« ndeshje me TiranĂ«n dhe me pĂ«rfaqĂ«suesen, ku vlen tĂ« theksoj ndeshjet dinjitoze me Standart Liezhin, Ajaksin e Amsterdamit, RFGJ-nĂ«, PoloninĂ« etj. Kam zhvilluar rreth 35 ndeshje ndĂ«rkombĂ«tare me klubin dhe pĂ«rfaqĂ«suesen (8),â - thotĂ« GĂ«zimi. Edhe Bujar Kasmi, vĂ«llai tjetĂ«r i GĂ«zimit, ka qenĂ« futbollist dhe trajner, sot kryen funksionet e zv/presidentit tĂ« FSHF-sĂ«.
Ndërsa vetë Gëzimi është dalluar si futbollist me një potencë të lartë fizike, qëndrueshmëri rezistente përgjatë 90 minutave, teknikë shumë të mirë në pasim, krose e goditje standarde, por edhe me nuhatje në specifika loje (ka shënuar 5 gola kombëtarë dhe ndërkombëtarë).
PĂ«rjashtimi nga futbolli nĂ« vitin 1972âMyslym Alla mĂ« lexoi vendimin para kryesisĂ« sĂ« klubit, ku thuhej se pĂ«rjashtoheni nga futbolli shqiptar, sepse u keni zĂ«nĂ« rrugĂ«n e futbollit shumĂ« sportistĂ«ve me biografi shumĂ« mĂ« tĂ« mirĂ« se biografinĂ« tĂ«nde. UnĂ« iu ktheva, duke i thĂ«nĂ« se unĂ« e di se kemi qenĂ« kundĂ«rshtarĂ« me Dinamon e Partizanin, por jo me klubin tonĂ«,â- e pĂ«rmbyll rrĂ«fimin ish-futbollisti mjeshtĂ«r i mbrojtjes, GĂ«zim Kasmi.
Katër fitoret e rilindjes së Tiranës, që tronditën hegjemoninë e Partizanit dhe Dinamos
1964/65: 31 p. (+13= 5 - 4; 42:20)
1965/66: 40 p. (+19= 2 - 2; 55:15)
1968: 45 p. (+21= 3 - 2; 63:20)
1969/70: 44 p. (+19= 6 - 1; 56:10)
Datelindja 1941
1964/65 17 Nëntori Tiranë
1965/66 17 Nëntori Tiranë
1966/67 Dinamo Tiranë
1968 17 Nëntori Tiranë
1969/70 17 Nëntori Tiranë
Paslufta dhe Vitet â65-70Fillimisht KF Tirana sĂ« bashku me KS Vllaznia, KS Flamurtari e klube tĂ« tjera zhvilluan kampionate mjaft cilĂ«sore e me rivalitet, tĂ« paktĂ«n pĂ«r 2 vitet e parĂ« tĂ« PasluftĂ«s, ku nuk duhet lĂ«nĂ« mĂ«njanĂ« fitorja me meritĂ« e 2 titujve rresht nga ekipi shkodran.
QĂ« nga viti 1946 e tutje,evenimenti kryesor pr tâu pĂ«rmendur ishte se klubit âKF Tiranaâ do tâi ndryshohej emri nga sistemi i atĂ«hershĂ«m nĂ« âPuna e TiranĂ«sâ e mĂ« vonĂ« nĂ« â17 NĂ«ntoriâ.
Por nuk do ishte vetĂ«m kjo. Krijimi e tĂ« ashtuquajturve âklube ministroreâ tĂ« Ministrise Mbrojtjes dhe UshtrisĂ« Popullore, pra âDinamoâ e âPartizaniâ ndikuan negativisht, jo vetĂ«m pĂ«r TiranĂ«n, por edhe nĂ« cilĂ«sinĂ« e futbollit shqiptar.
Këto klube kishin si projekt parësor të tyrin seleksionimin e talenteve të futbollit shqiptar në të gjithë Shqipërinë, duke pretenduar më pas suksese në rangun kombëtar apo dhe më larg.
KĂ«shtu, lojtarĂ«t mĂ« tĂ« mirĂ« tĂ« KF Tirana, deri atĂ«herĂ« bardheblu (si dhe lojtarĂ« tĂ« tjerĂ« nga rrethet) u âgllabĂ«ruanâ pĂ«r motive totalisht politike nga kĂ«to âklube ministroreâ tĂ« drejtuara nga sistemi i atĂ«hershĂ«m yni, qĂ« synonte tĂ« ishte simotra e vendeve tĂ« Lindjes. Madje, paradoksi mĂ« i çuditshĂ«m ishte se talentet e klubeve tĂ« tjera thirreshin nĂ« shĂ«rbim ushtarak me qĂ«llimin e vetĂ«m pĂ«r tĂ« kontribuar tek klubet e ministrive!
KĂ«to ndikuan mjaft jo vetĂ«m tek Tirana por edhe tek klubet e tjera duke i vendosur âklubet ministroreâ nĂ« parĂ«si e duke krijuar kĂ«shtu diferenca tĂ« padrejta me tĂ« tjerĂ«t.
Pikërisht kjo solli dhe rënien tek klubi bardheblu, pasojë e së cilës ishte qëndrimi në hije deri në vitin 1963, pra për shumë vjet me rradhë!
Dhe do tĂ« ishte sakrifica, dashuria pĂ«r panelĂ«n e shenjtĂ« bardheblu, dashuria pĂ«r historinĂ« dhe emrin e KF Tirana nga shumĂ« trajnerĂ«, lojtarĂ«, etj tĂ« Futbollklubit (vlen tĂ« pĂ«rmenden M. Alla, R. Lushta, N. Krieziu, F. FrashĂ«ri, S. Llambi, S. Halili, A.Mema, etj) qĂ« u bĂ« e mundur tĂ« krijohej me kalimin e viteve njĂ« grup lojtarĂ«sh me vlerĂ«, tĂ« aftĂ« tĂ« sfidonin âklubet ministroreâ tĂ« asaj kohe, âPartizaniâ e âDinamoâ duke i dhĂ«nĂ« njĂ« leksion edhe FederatĂ«s Shqiptare se trofetĂ« dhe fama nuk fitohen me paterica por me punĂ«, angazhim, stĂ«rvitje tĂ« vazhdueshme e sakrificĂ«, pa ndihmĂ«n e askujt!
Kjo bëri, si rrjedhojë që, në pikun e dominimit të klubeve të ministrisë, KF Tirana të fitonte 4 kampionate nga 5 të mundshme gjatë periudhës 1964-1970 (vlen të theksohet mënyra sesi Dinamo e fitoi kampionatin e vitit 1966-1967!)
Vitet â80QĂ« nga periudha 1970 deri nĂ« 1989 nĂ« ShqipĂ«ri kishin filluar tĂ« ndryshojnĂ« shumĂ« gjĂ«ra. Vlerat e 2 âklubeve ministroreâ filluan tĂ« zbehen dhe skuadrat filluan tĂ« balancohen me njĂ«ra-tjetrĂ«n duke dhĂ«nĂ« mĂ« shumĂ« rivalitet, cilĂ«si e emocione nĂ« stadiume. Aq sa jo vetĂ«m qĂ« nuk kishte fitore me 10 e 15 gola por skuadrat e rretheve, tĂ« quajtura inferiore filluan tĂ« sfidonin ato tĂ« kryeqytetit (pĂ«rmendim kĂ«tu rastet kur âVllazniaâ e âLabinotiâ u shpallĂ«n kampione).
Kësisoj filloi të ketë kampionate më të forta e interesante dhe një shpërndarje më konstante në fitimin e titujve Kampione.
Gjithsesi, nga viti 1980 deri në 1989 KF Tirana i dha edhe një leksion tjetër të gjithave se si fitohet dhe si krijohet supremaci në futboll me forcat e tua, duke koleksionuar edhe 4 tituj Kampion, 2 nënkampion si dhe 3 Kupa. Po ashtu u pa dhe një rritje edhe në arenën ndërkombëtare, ku, pas disa suksesesh me radhë, legjenda bardheblu, së bashku me Flamurtarin e Vlorës, i dhanë emër futbollit shqiptar në Europë.


Burimi:
http://www.sportishqiptar.com.al/lufta- ... e-skrapar/